H. (30), die tijdens de zitting net als de familie van Ilayda niet aanwezig was, reed op 19 juni 2019 uur om 23.17 als bestuurder van een auto op de Westtangent in Heerhugowaard waar een maximumsnelheid van 50 km per uur geldt. Op een kruising raakte hij Ilayda die van rechts aan kwam fietsen. Zij overleed ter plekke aan haar verwondingen. Na het fatale ongeval heeft uitvoerig onderzoek plaatsgevonden naar de snelheid waarmee verdachte heeft gereden en of het voor hem geldend stoplicht op rood of groen stond. De verkeersregelinstallatie ter plekke had namelijk geen gegevens opgeslagen. Ook is onderzocht of de man met zijn telefoon bezig was tijdens het ongeval.
Snelheid
Hoe hard de man precies reed op het moment van het ongeval kan niet worden vastgesteld. Wel concludeert de rechtbank aan de hand van de berekening van de afstand van de botsplek tot de plek waar het lichaam van het meisje is aangetroffen, dat hij te hard moet hebben gereden. Daar komt bij dat op camerabeelden van kort voor het ongeval te zien is dat de man met veel te hoge snelheid reed. Getuigen hebben dat ook bevestigd. Door deze de te hoge snelheid kon hij zijn auto niet tijdig tot stilstand brengen toen hij het meisje zag.
Of het stoplicht op rood of groen stond voor zowel de man als het meisje, is niet meer te achterhalen. Zijn telefoon heeft de man niet gebruikt op het moment van het ongeval. Het is de te hoge snelheid waarmee de man reed die cruciaal is geweest voor het ongeval met dodelijke afloop.
In deze zaak vindt de rechtbank bewezen dat de man onverantwoord hard heeft gereden, waardoor hij niet meer op tijd kon stoppen. Bovendien vindt de rechtbank dat hij bij het naderen van de kruising zijn snelheid had moeten aanpassen; hij was ter plaatse bekend, wist dat daar een fietsersoversteekplaats was en het was bovendien al donker. De rechtbank oordeelt dat het rijgedrag van de man niet valt onder de zwaarste schuldgradatie roekeloosheid, die grenst aan opzet. Wel heeft de man ‘aanmerkelijk onvoorzichtig en onoplettend’ gereden.
De rechtbank is zich ervan bewust dat geen enkele strafoplegging het verdriet en het gemis van de nabestaanden kan compenseren. De rechtbank rekent het de man zwaar aan dat zijn gedrag heeft geleid tot de dood van hun dochter en zusje. Hen is groot en onherstelbaar leed aangedaan zoals zij op de zitting op indrukwekkende wijze hebben verwoord. De rechtbank houdt bij de strafoplegging rekening met zijn blanco strafblad en met de overschrijding van de redelijke termijn waarbinnen een zaak moet zijn berecht. Om die reden is minder gevangenisstraf opgelegd. Het Openbaar Ministerie had vorige maand acht maanden celstraf geëist en een rijontzegging van drie jaar.
Naast de uitgesproken straffen moet de verdachte een schadevergoeding betalen van in totaal 22.500 euro aan de ouders en het zusje van het meisje.