In een zakelijke omgeving gaat het vaak over cijfers. Omzet, marges, targets. Maar er is één getal dat niet in Excel zichtbaar is: het verlies dat ontstaat als een medewerker in de knoop zit met een verslaving. En dan hebben we het niet alleen over middelengebruik. Eén van de meest onderschatte problemen is gokken. Het lijkt onschuldig, een wedje hier, een kraslot daar, maar wie zich verdiept in de vraag ‘ wat is een gokverslaving?’, ziet al snel hoe snel het kan ontsporen.
Werk en gokken: een risicovolle combinatie
Gokken stopt niet bij de voordeur van het casino. Dankzij smartphones is de digitale variant altijd binnen handbereik. Tijdens de lunchpauze, op het toilet, zelfs in vergaderingen met de camera uit. Wat begint als een onschuldig tijdverdrijf kan ongemerkt veranderen in iets dat het werk beïnvloedt. Deadlines worden gemist, concentratie neemt af, en collega’s merken op een gegeven moment dat er iets niet klopt.
Voor werkgevers is dit een lastige situatie. Je wilt als bedrijf betrokken zijn, maar je zit ook met de continuïteit van je team. Je kunt niet alles opvangen, maar het helpt wel om signalen te herkennen. En nog belangrijker: om te weten waar iemand terecht kan als die zich wil laten helpen.
Taboe op de werkvloer
Hoewel we steeds opener zijn over mentale gezondheid, blijft verslaving vaak een taboe. Zeker in een zakelijke context. Want hoe zeg je dat je als financieel medewerker worstelt met een gokprobleem? Of dat je als teamleider zelf de controle kwijt bent? Die drempel zorgt ervoor dat mensen te lang wachten, met alle gevolgen van dien. Voor zichzelf, maar ook voor het bedrijf.
En dan speelt schaamte ook een rol. Mensen die kampen met een gokverslaving zijn vaak enorm goed in het verbergen ervan. Ze willen geen medelijden of oordeel. Alleen rust. En misschien een uitweg. Voor wie overweegt om die stap te zetten, is het goed om te weten dat er, ook voor bedrijven, informatie en nieuws beschikbaar is.
Zakelijk leiderschap met oog voor mensen
Bedrijven investeren in trainingen, innovatie, duurzaamheid. Maar het loont óók om te investeren in het welzijn van je mensen. Niet door zelf hulpverlener te gaan spelen, maar door een open cultuur te creëren. Waarin iemand eerlijk kan zeggen dat het even niet goed gaat, zonder bang te zijn voor z’n baan.
Een gezonde werkvloer is er niet alleen een met ergonomische stoelen en fruit op woensdag, maar ook een waar psychologische veiligheid bestaat. Waar de vraag ‘hoe gaat het écht?’ meer is dan een beleefdheid. En waar een medewerker met een gokprobleem niet de enige is die het moet oplossen.