ALKMAAR - 'Het is een reünie, en geen come-back', liet frontman Richard Janssen van Fatal Flowers een maand geleden weten aan de pers. De roemruchte gitaarrockband uit de jaren '80 doet binnen een maand 14 podia aan tijdens hun speciale "Reunion Tour". Zaterdagavond stonden zij in een uitverkocht Podium Victorie in Alkmaar.
Het optreden in Alkmaar was de zevende in een reeks van veertien die op 30 mei begon bij Dauwpop in Hellendoorn. Eind juni sluit men de tour weer af met twee shows in Paradiso Amsterdam waarvan er inmiddels één uitverkocht is. Dat was dus ook het geval met de show in Alkmaar want pal nadat Podium Victorie bekend maakte dat de vermaarde rockers, die hun hoogtijdagen hadden tussen 1985 en 1990, naar Alkmaar zouden komen waren binnen mum van tijd de kaarten uitverkocht.
En die mensen kregen waar voor hun geld, want was er na het korte optreden dat de band op tv deed in "De Wereld Draait Door" nog enige twijfel, daar rockte men in de Alkmaarse poptempel als nooit tevoren. En het publiek genoot met volle teugen, daarbij de klassiekers van weleer luidkeels meezingend. De band had niet veel woorden nodig en de songs volgden elkaar in snel tempo op. De start met "How Many Years" was al veelbelovend en dit werd met "Second Chance" ,"Rock'n Roll Star" en alle andere tracks alleen maar meer en meer bevestigd.
Glansrol Berlijn
"Younger Days", een van de rustpunten en de grootste hit van de band, wordt met luid gejuich begroet, maar is eigenlijk een van de minste songs op deze avond. De band excelleert vooral in het echte rock-werk, waarbij de tand des tijds in ieder geval aan de stem van Janssen en de onderlinge timing in de band zeker geen afbreuk heeft gedaan. Een glansrol was er met name voor gitarist Robin Berlijn die uitblonk in diverse melodieuze riffjes en spetterende solo's. Het leek erop alsof met name de gitaarvirtuoos de verloren tijd wilde inhalen want nadat hij in 1988 als 17-jarige aan de band werd toegevoegd mocht hij niet lang genieten van het succes toen de formatie in 1990 brak. Dat Berlijn zijn sporen in de muziekscene nog steeds verdiend, o.a. bij Ellen ten Damme, Johan en Moke, blijkt deze avond want hij is in absolute topvorm.
Iets wat overigens ook voor de rest van de band geldt tijdens deze nostalgische avond want er wordt zichtbaar genoten op het podium, en al helemaal bij de menigte die het aanschouwt. Na anderhalf uur houdt de band het voor een eerste keer voor gezien, maar net als in het verleden komt men nog tweemaal terug op het podium". Onder meer de krakers "Johnny D is Back" en "Billy" komen nog voorbij om uiteindelijk echt af te sluiten met het toepasselijke "Dear Friends",