ALKMAAR - De pop- en rockindustrie is nog altijd een mannenwereld, maar gelukkig zien wij een positieve tendens betreffende de toename van het aantal vrouwen, Zo ook, bij Podium Victorie waar de verdeling van rollen op z’n minst gelijkwaardig is. Eén van die vrouwen, in dit geval voornamelijk achter de schermen, is Iris Klever, produktie en artist handler bij de Alkmaarse poptempel.

Hoewel Iris (31) al enige tijd werkzaam is bij Podium Victorie vertelt ze direct ook nog steeds met haar studie International Music Management bij InHolland bezig te zijn. ‘Toen ik aan de vooropleiding begon was ik nog helemaal niet bezig met om bij Podium Victorie of een ander podium te gaan werken. Ik wist alleen maar zeker, dat ik een HBO-diploma wilde gaan halen en iets in de muziek wilde gaan doen. Eigenlijk ben ik hier ook wel een beetje ingerold door mijn moeder die een theateradviesbureau had. Als zij dan een festivalletje organiseerde dan deed ik ook altijd al op vrijwillige basis een vorm van artiestenbegeleiding. Het leuke is dat zij haar kantoortje had boven de oude Atlantis (het voormalige Podium Victorie)aan de Breedstraat dus als kind kwam ik daar vanuit school al regelmatig, en is de liefde voor de muziek wel begonnen.‘

Na verschillende baantjes in winkels en de horeca had Iris wel het idee om ervaring op te doen in de branche en zo heeft ze het contact gezocht met Podium Victorie. ‘Nadat ik eerst bij Tobias Huveneers op pre-produktie live kwam vroeg hij mij na enige tijd of ik geen zin had om backstage als artist handler wat te gaan doen, en dat leek mij uiteraard wel leuk’.

‘Wat voor ons als Podium Victorie echt een ding is, is dat wij de artiest(en) en de mensen er om heen zo’n gastvrij mogelijk gevoel willen geven. De “hospitality-lat” ligt hoog. Dat was voor mij een kader, maar daarnaast had ik ook wel de vrijheid en de uitdaging om het op mijn eigen manier in te vullen.’

En dus staat Iris nu wekelijks oog in oog tal van nationale en internationale artiesten als Waylon, Douwe Bob, Jett Rebel, Trijntje Oosterhuis, maar ook Level 42, Kim Wilde en Maceo Parker passeerden de revue. Singer-songwriters, rockers, rappers, jazzartiesten, alles komt voorbij en op een draaidag is het dan ook hard werken.

‘In de middag check ik het hier nog even voor wat betreft de kleedkamers en de zit- en eetruimte. Van het management hebben we dan al een soort van “backstage-rider” (wensenlijst) gehad, en daarnaast moet het er gewoon knap en schoon uitzien. Vervolgens ontvang ik dan de artiesten en begeleiding, waarbij ik zelf meestal het contact heb met de tour-manager, breng ze naar de kleedkamers, er staat een warme maaltijd klaar en al dat soort zaken moeten geregeld worden. Dit wil ook nog wel eens verschillen. Bands die met een tourbus komen willen nog wel eens een hele dag komen. Dan kunnen ze even douchen , rustig eten, en nog wat zitten of de stad in, terwijl we soms een band uit de regio hebben die binnen komt, het podium opgaat en na afloop weer weg is.’

‘Al met al voel ik mij wel heel “lucky” dat ik dit mag doen. Niet alleen vanwege de vele artiesten die je ontmoet, maar net zo goed vanwege de fijne groep mensen waarmee je hier samenwerkt. Natuurlijk heb ik ook nog wel ambities en ik zou het ontzettend gaaf vinden om bijvoorbeeld nog eens met een band als tourmanager op pad te gaan, maar voorlopig heb ik het hier meer dan uitstekend naar mijn zin.’