Ruim 8500 bezoekers brachten in theaterseizoen 2018 - 2019 hun stem uit op deze Publieksprijs. Gemiddeld waardeerde het publiek de 33 toneelvoorstellingen met een 9. Een zeer hoge score!Ruim 500 bezoekers brachten hun stem uit voor de winnende productie van Toneelgroep Maastricht ‘Noem het maar liefde’. Na afloop van de voorstelling liep het publiek euforisch naar buiten. “Wat een heerlijke voorstelling,” aldus een van de bezoekers.
Toneelgroep Maastricht
Toneelgroep Maastricht is een van de grote nationale toneelgezelschappen en wordt al jaren als vaste bespeler in TAQA Theater De Vest geprogrammeerd. De artistiek leiders Servé Hermans en Michel Sluysmans zetten in hun voorstellingen vaak ‘de mens’ centraal.
“Het is een grote eer de allereerste winnaar te zijn van de TAQA Theater De Vest Toneel Publieksprijs. De voorstelling ‘Noem het maar liefde’ is met heel veel liefde gemaakt door een geweldige ploeg acteurs, ontwerpers, technici en een fantastische schrijver. Die liefde terug te mogen ontvangen van ons publiek, in de vorm van deze prijs, is het mooiste compliment dat we hadden kunnen krijgen. Wij danken de jury en beloven hierbij plechtig met nog meer plezier dan voorheen terug te komen naar TAQA Theater De Vest met nieuwe voorstellingen die het publiek hopelijk net zo weten te raken als ‘Noem het maar liefde’.” Aldus een trotse Michel Sluysmans (artistiek directeur van Toneelgroep Maastricht en regisseur van de voorstelling ‘Noem het maar liefde’).
Noem het maar liefde
Anniek Pheifer en Jeroen Spitzenberger spelen de hoofdrollen in ‘Noem het maar liefde’, een gloednieuwe komedie van Ilja Leonard Pfeijffer. Het stuk is een estafette van ontmoetingen die zich afspelen in het fameuze Majestic Imperial Hotel, waar in honderden kamers ruimte is voor eenzaamheid. De oude rockster en zijn groupie, de corpulente directeur en zijn ambitieuze secretaresse, de homoseksuele barman en de alleenstaande vrouw, de succesvollen en de mislukten, er is één ding wat hen bindt: allemaal snakken ze naar ware liefde. Wat deze voorstelling bovendien tot een waar feest maakte, waren de muzikale intermezzo’s die de scènes afwisselden. Geen muzikanten, maar de acteurs zelf vormden daarbij in telkens wisselende bezettingen de band. Van hardrock tot countrymuziek tot een knap staaltje a capella zang: de spelers draaiden er hun hand niet voor om.